HomeKernkindOver mij   Diensten   Visie  Doe mee!  Youtube  AgendaBlogsContact    
 





Been zoektocht naar gezond onderwijs

Wat is gezond onderwijs voor mijn kind?

Natuurlijk willen we het beste onderwijs voor ons kind. Wat is dat eigenlijk? Daar hebben professionals verschillende meningen over. Daarbij is ook ieder gezin anders en we maken ook keuzes vanuit wie we zijn. Ik heb mij jaren verdiept in al deze meningen en ik kon maar tot één conclusie komen: “Perfect onderwijs bestaat nog niet.” Dus kan ik alleen maar kijken naar wat goed is voor mijn kind door haar te observeren en te verdiepen in welke visie bij haar past door met haar in verbinding te blijven en te blijven praten zodat ik weet hoe ze het ervaart.

Als ouders moesten wij ook een keuze maken voor ons kind. Gelukkig had ik mij al jaren verdiept in het onderwijs en wist ook de goede en minder goede kanten van het huidige onderwijs. Ik had mij ook verdiept in alle verschillende visies en mogelijkheden. Wat ik in ieder geval belangrijk vond, is dat mijn kind gezond blijft en gelukkig. Daarmee bedoel ik niet zo zeer lichamelijke gezondheid maar geestelijke gezondheid omdat deze twee verbonden zijn. Zo kan ik zien of mijn kind gezond onderwijs heeft. Ik heb geen illusies meer dat de perfecte school bestaat. Van tevoren zien wat de problemen zijn waar mijn dochter tegen aan gaat lopen, weet ik ook niet. Noch kan ik weten hoe de school er mee omgaat en of we hier samen uit gaan komen. Dus kan ik alleen concluderen dat het een reis is waarbij het kind mij de weg wijst. Een stap tegelijk.

Wat is dan gezond onderwijs voor mijn kind? Wat is geestelijk gezond? Want ik wist dat de scholen steeds meer rechtlijnig worden in wat ze kinderen meegeven. Een “one size fitts all” systeem. Je wordt beoordeeld op hoe je met het systeem meekomt. Aan dit systeem zitten allemaal hokjes, goed lerend, slecht lerend, te druk of te afwezig. Hokjes kunnen iets toevoegen maar ook afremmen en de kracht van het kind afnemen. Wie het kind is, wordt niet bepaald door een hokje maar door de unieke zelf van het kind. Het gaat er dus meer om hoe het kind leert. Hier gehoor aan geven en het kind hierin aanmoedigen maakt het kind gelukkig en geeft kracht omdat dit het kind van binnen uit verbinding blijft voelen met zichzelf en met onderwijs. Uniek zijn is niet mogelijk in een ‘one size fitts all” model met hokjes. Dat ze dit wel allemaal beweren verkoopt natuurlijk heel goed. Dus daar trapte ik niet in. Maar wat dan wel?

In de ideale wereld zouden we natuurlijk willen dat we alle oordelen en cijfers weg kunnen laten en kinderen gewoon het onderwijs geven wat ze nodig hebben, aanvullend op uniek wensen en unieke behoefte. Zou het niet geweldig zijn dat kinderen elkaars verschillen onderling leren waarderen en accepteren van elkaar en wij als volwassene geen behoefte meer hebben kinderen te beoordelen op goed, matig of slecht lerend? Maar zo is het nog niet op de scholen die door de overheid gesubsidieerd worden daar heb je toch aan regels te voldoen.

Wat heeft mijn kind nodig? Om dat te onderzoeken is het belangrijk dat we het individuele kind leren kennen. Hoe reageert mijn kind op school? Hoe reageert mijn kind op de schoolvakken die worden aangeboden? Hoe gaat ze naar school? Hoe komt ze thuis? Hoe reageert ze op de juf of op andere kinderen? Voelt ze zich gezien in de klas? Hoe gaat ze om met stress? Wat kan ik haar bieden om goed om te gaan met de situatie zoals deze is? Kan ik dit zelf of heeft ze daarbij hulp nodig?

Kinderen ervaren emoties op school en kinderen leren omgaan met deze emoties zal kinderen helpen te leren omgaan met het leven. Elke uitdaging die het kind krijgt is een kans voor ouders of leerkrachten kinderen een wijze levensles mee te geven. Iets waar ze later iets aan hebben en wat hun voorbereid op de wereld.
Het onderwijs wat wij kinderen op dit moment meegeven is nog steeds gericht op het volgen van een systeem en weinig ruimte om zelf dingen in te vullen en zelf na te denken. Je wordt uiteindelijk beoordeeld op hoe goed je kan luisteren en mee kunt gaan met de rest. Dan mag je hopen dat jij een kindje hebt wat makkelijk luistert en geen moeite heeft om te volgen. Heb jij een heel krachtig authentiek kind wat zijn of haar eigen plan trekt en zijn eigen pad wil bewandelen dat heb jij een uitdaging. Daar is vaak ook geen ruimte voor in het onderwijs terwijl dit een hele goed eigenschap is. Maar lastig in een ‘one size fitts all’ systeem.

Het onderwijs wat wij op dit moment kinderen meegeven, is naar mijn mening een toevoeging aan het talent van het kind, het is niet het talent zelf. Het kan ook een opstapje zijn naar het talent van het kind. Het bepaald niet altijd hoe goed een kind zijn talent later zal uitvoeren. Het traint de hersenontwikkeling van het kind wat heel goed is maar talent wordt ook bepaald met het hart. Het kan een valkuil zijn dat we kinderen alleen meegeven hun hersenen te ontwikkelen en misschien op te leiden tot advocaat of dokter maar het is ook belangrijk dat kinderen hun hart leren volgen. Dit kan alleen maar als kinderen ruimte krijgen kind te zijn, authentiek te zijn en zichzelf kunnen ontwikkelen op eigen tempo en eigen wijze.

De valkuil als we het hart niet betrekken bij onderwijs is dat kinderen in hokjes worden geplaatst van goedlerend of slechtlerend. Zoals ik eerder al vertelde kan een hokje iets toevoegen maar ook iets stagneren in het kind. Het nadeel van het systeem zoals deze nu is, is dat we allemaal maar klakkeloos het systeem blijven volgen zonder na te denken over iets anders. Want dat is ook wat we onze kinderen meegeven. Wie anders denkt, anders doet, eigenwijs is of authentiek is wordt vaak afgeremd om in het systeem te blijven passen. We blijven ons maar richten op de hersens terwijl het hart ook betrokken hoort te zijn bij het onderwijs.

Op dit moment wordt er gekeken naar de schoolresultaten en daar vanuit wordt er een schoolkeuze gemaakt. Vanuit deze schoolkeuze wordt het talent bepaald terwijl bij sommige kinderen dit talent op jonge leeftijd al lang zichtbaar was. Het is eigenlijk een hokjes systeem. Ik vind hokjes helemaal niet erg, het helpt ons dingen te begrijpen maar als een hokje niet past bij een kind dan wil je als ouder wel dat de school een alternatief aanbied in plaats van dat je gezien wordt als ‘lastige ouder’ of ‘slechte opvoeder’. Iets wat vaak niet mogelijk is.

Door alle onderwijs die het daarna heeft gekregen heeft het kind soms helemaal geen contact meer met zijn talent. Hoeveel volwassenen herkennen zich niet in dit probleem? Veel volwassenen moeten soms letterlijk ontscholen om te vinden wat hun hart werkelijk blij maakt. (wil je hier meer over weten kijk dan eens naar de filmpjes van Sir Ken Robinson op youtube) De gedachte dat we nu eenmaal ‘moeten werken’ past niet meer bij deze tijd. We mogen weer voelen wat we leuk vinden. Natuurlijk willen we werken tot onze 65ste maar dan wel graag iets wat ons hart blij maakt zodat we er energie van krijgen in plaats van dat het ons energie doet.

Daarom geloof ik dat onderwijs iets toe mag voegen aan het talent en dat we mogen waken dat dit talent niet op de achtergrond verdwijnt omdat een kind bijvoorbeeld gaat twijfelen aan zichzelf door het huidige systeem en de hokjes die daar bij komen kijken. Het moet ook niet zo goed worden in aanpassen en volgen zodat het zijn of haar hart leert wegduwen. Een natuurlijke behoefte of drang zijn of haar eigenheid te ontdekken. Soms komt dat er thuis uit en krijgen ouders thuis de volle laag. Als het daar ook moet leren luisteren zal dit gevoel er toch ooit eens uitkomen. Laten we hopen dat dit vredig verloopt. Ik heb in mijn praktijk altijd kinderen met veel boosheid in hun basis. Hun opstandige gedrag of boosheid vormt vaak voor hun omgeving een uitdaging. Hoe leer ik mijn kind omgaan met het huidige onderwijssysteem?

Ik leer mijn kind twee kanten van het verhaal kennen. Het is goed om mee te doen met onderwijs. Ze mag op haar eigen manier leren en daarin haar angsten en grenzen onderzoeken, wij helpen haar daarbij. Maar het is vooral belangrijk voor haar dat ze haar eigen weg leert kennen en dat ze blijft voelen dat ze in haar eigenheid gesteund wordt. Ze heeft haar eigen weg te gaan en niet die van de ander. Geloven in jezelf of luisteren naar mensen die niet in jou geloven. Natuurlijk zal het helpen als leerkrachten dit niet begrijpen en gelukkig heb ik ze op mijn pad. Of in ieder geval is het tot nu toe goed bespreekbaar geweest. Mijn dochter mag alle emoties ervaren die ze ervaart op school. Ook boosheid en woede is daar een onderdeel van.

Gezond onderwijs gaat naar mijn mening over onderwijs in balans met wie het kind is. Onderwijs dat het kind in balans helpt groot worden en in balans zichzelf leert ontwikkelen. Bij het ene kind is dit tempo anders dan bij het andere kind. Je weet pas als het kind gelukkig is als het zijn of haar kracht kan blijven voelen.

Het kind bepaald dus of het onderwijs gezond is voor het kind. Hoe reageert het kind op de school? En op de leerkrachten of op de klas? Hoe gaat het om met alle uitdagingen op school? Er is veel wat je als ouder kunt doen. Natuurlijk heeft de school hier ook een aandeel in maar er is echt heel veel wat je zelf kunt doen. Wacht niet tot het zover gekomen is dat er bij jouw kind een grens bereikt is en het onder stress bezwijkt. Wacht ook niet tot de school maatregelen neemt.

Vaak zijn er al meerdere signalen die aangeven dat er iets niet klopt. Onderdruk de emoties van het kind nooit. Het hoeft niet altijd zin te hebben om naar school te gaan. Het mag boos worden of verdrietig. Het hoeft niet mee te gaan omdat dit verwacht wordt onder het motto dat het later ook gewoon naar zijn werk moet, ondanks dat het geen zin heeft. School roept spanning en emoties op. Dat mag er zijn en help eventueel jouw kindje met deze emoties om te gaan. Het is fijn om te horen dat jouw kind niet alles leuk vindt, niet iedereen leuk vindt, niet al het gedrag van het juf leuk vindt of een keer geen zin heeft. Praat daar samen over. Leer je kind kennen en geef ruimte aan alles wat het ervaart op school. Praat er met de school over, met andere ouders of met andere kinderen samen. Ook dit is onderwijs! Lukt het niet? Ander onderwijs is altijd een optie.

Dit artikel is geschreven voor het holistische familiehuis/online mamacafe






Blogs


<   
                > 
  3 ontwikkelingsfases van het kind i.v.m. de ziel   Pap, mam, ik heb een talent!   Holistisch opvoeden en kinderen   De lichtdragers en lichtwerkers in de kinderen   Het kind van nu  


  Kernkind
info@kernkind.nl
www.kernkind.nl
Harderwijk