Holistische
gezondheid en
kinderen
Het
mooiste zou zijn
dat onze
kinderen voor
altijd gezond
blijven. Maar
wat is eigenlijk
gezondheid? Met
alle informatie
over gezondheid
op internet is
het soms
moeilijk om nog
te kiezen voor
het juiste. In
2019 ben ik de
website het
holistische
familiehuis
gestart met
daarin de nadruk
op holistische
gezondheid en
integratieve
gezondheid. Ik
geloof in een
goede combinatie
van beide omdat
we een hoop
kunnen leren van
elkaar.
Als het om
gezondheid gaat,
dan is er zoveel
waar we aan
kunnen denken en
waar we meer
over kunnen
leren.
Gezondheid gaat
naar mijn mening
niet over ziek
zijn of gezond
zijn. Het gaat
over een manier
van leven en
over een
levensstijl. Wat
naar mijn mening
niet ontstaat
door onze
patronen zomaar
te veranderen.
Het veranderen
van patronen is
ontzettend
moeilijk. Mensen
vallen vrijwel
altijd terug. Ik
geloof daarom
dat
bewustwording
beter werkt. Ik
heb veel mensen
op mijn pad
gehad die in
staat waren hun
patronen te
veranderen als
ze begrepen waar
dat vandaan kwam
en als ze konden
voelen wat het
met hun lichaam
deed. Daarom ben
ik een
voorstander van
persoonlijke
ontwikkeling.
Kinderen hebben
geen
persoonlijke
ontwikkeling
nodig. Het leven
ontwikkeld hun,
als we hun leren
naar de signalen
te luisteren. Zij staan
dichter bij
zichzelf en de
natuur dan wij
doen. Veel
kinderen hebben
moeite met wat
wij hun allemaal
aanbieden. Denk
maar aan
voeding,
medicatie,
milieu, teveel
stress en nog
meer. Ze zijn zo
puur dat het
voor hun
moeilijk is toe
te laten, wat
voor ons
inmiddels
‘normaal’ is.
Zij hebben
handvatten nodig
die dichter bij
de natuur staan.
De
Kernkindmethode
bestaat uit 3
stappen die
samen in een
stromende lijn
moeten zijn. De
eerste fase moet
stromend zijn en
vervolgens de 2e
en dan de 3e.
Als het kind al
in de 3e
fase zit, dan
moeten we met
terugwerkende
kracht werken.
De eerste 2
fases worden dan
hersteld. Deze
drie fases zijn nodig
voor een goede
gezondheid. Deze
3 stappen gaan
over de
verbinding
tussen de ziel
en het kind en
waarom dat zo
belangrijk is.
De ziel speelt
een belangrijke
rol in
gezondheid. De
ziel stuurt het
zelfgenezende
vermogen aan van
het kind. De
ziel wil leren
van ziek zijn.
Doordat een kind
ergens stagneert
zal het lichaam
ziek worden. De
ziel geeft dit
signaal af. Dit
klinkt misschien
simpel maar de
oplossing is
niet simpel en
soms heel
pijnlijk. Een
kind wat met
kanker geboren
is heeft een
heel ander pad
van genezing dan
een kind wat een
keer een
blaasontsteking
heeft.
Zoals ik eerder
al had
aangegeven leren
we van kinderen.
Kinderen hebben
hun eigen
stukken op hun
pad en zijn
daarin verbonden
met hun
omgeving. Ze
zijn nog niet
los van hun
omgeving
waardoor de
omgeving
automatisch iets
van de lessen
van het kind
meekrijgt en dat
is niet voor
niets. Groeien
doe je samen
maar genezen
ook. Soms is het
lastig voor de
ouders dat een
kind griep,
koortsig of
verkouden is.
Dat is heel
herkenbaar wat
ik ben ook
ouder. Maar dat
het lastig is,
is tevens ook de
oplossing. Zodra
het woord lastig
weg valt, is de
genezing vaak
nabij. In de
overgave en rust
zit de eerste
stap naar
genezing.
Rust en
ontspanning voor
het kind in dit
proces is net zo
belangrijk als
rust en
ontspanning voor
de ouders.
Gezondheid gaat
niet alleen over
ziek zijn,
gezondheid gaat
over keuzes
maken en een
levensstijl
kiezen die bij
jullie past. Er
is tegenwoordig
zoveel te
kiezen. Maar
heel veel wat
ons wordt
aangeboden is
soms een
tijdelijk
oplossing. Als
je homeopathie
in de winkel
koopt kan de
klacht weg gaan
maar de
onderliggende
oorzaak niet.
Het probleem kan
dan weer
terugkomen op
een andere
manier of op
dezelfde manier.
Nadenken over
een diepere
oorzaak brengt
je in een ander
bewustzijn.
Namelijk die van
de ziel. Je
leert leven en
handelen naar de
behoefte van je
ziel. Kinderen
staan nog heel
dicht bij dit
deel. Voor
kinderen is dit
heel normaal,
voor volwassenen
niet meer.
Volwassenen
hebben dit deel
vaak diep
weggestopt onder
een laag emoties
en
overtuigingen.
Daardoor is het
moeilijk dit
deel door te
geven aan
kinderen, als je
het zelf ook
niet goed
begrijpt.
Het is dus
belangrijk dat
het kind zijn
verbinding met
de ziel kan
blijven
behouden. Dan is
het kind
zichzelf en
zichzelf zijn
maakt gelukkig
en gezond. Zowel
geestelijk als
lichamelijk. Als
je zelf jouw
eigen klachten
zou onderzoeken,
dan kom je er
achter dat er
onverwerkte
emoties zijn die
je onbedoeld
vasthoudt. Dat
is iets wat je
leert in jouw
kindertijd en
soms al in de
buik van je
ouders. Deze
emoties zorgen
ervoor dat je
niet volledig
jezelf bent
geweest. Je hebt
jezelf onbewust
kleiner gemaakt
of in een
mindere positie
gezet. Het
onderzoeken van
jouw klachten
brengt je dus
terug bij het
onderdrukken van
emoties.
Een hele tijd
geleden las ik
een boek van
Bradon Bays over
"De helende reis".
Er stond een
stukje in wat
mij altijd is
bijgebleven. Ze
vertelde dat ze
een kind
behandelde met
heel veel
allergieën. En
bij het
onderzoek,
waarbij ze via een
reis bij iemand
naar binnen ging
zodat ze konden
onderzoeken
welke emoties
daar lagen
opgeslagen,
kwamen ze bij
een stuk bij de
jongere kindertijd
van het kind.
Dit kind had een
oppas gehad en
deze oppas kon
haar niet aan.
Ze deed niet wat
er werd gezegd.
Toen het kind
voor de
zoveelste keer
naar buiten ging
terwijl de oppas
‘nee’ had
gezegd, zei de
oppas dat de
boom buiten het
kind zou opeten
als het niet zou
luisteren. Het
kind verstijfde
daardoor,
waardoor de
oppas bedacht
dat ze dit vaker
zou kunnen doen
om het kind te
laten luisteren.
Bij alle stappen
die het kind
zette werd er
angst
aangepraat. Het
gevolg was veel
allergieën
waaronder deze
boom uit het
voorbeeld. Dit
is een voorbeeld
hoe simpele
dingen soms
grote problemen
kunnen
veroorzaken. Zo
kwam er bij mij
een keer tijdens
een healing een
stuk van
rouwproces naar
voren. Mijn opa
was overleden
toen ik kind was
en ik was niet
bij de
begrafenis. Ik
had het nooit
kunnen
afsluiten. Ik
begreep het ook
niet. Mijn
ouders hadden
dat gedaan om
mij te
beschermen maar
ik had wel iets
nodig om het los
te kunnen laten.
Het had er voor
gezorgd dat
verdriet in mijn
lichaam was
opgeslagen waar
ik niets mee had
kunnen doen.
We spreken
tegenwoordig ook
veel over
gevoelige
kinderen of
nieuwetijdskinderen.
Ik geloof dat
alle kinderen
gevoelig zijn
maar bij sommige
kinderen is deze
aanleg sterker
ontwikkeld. Deze
gevoeligheid
heeft met de
ziel te maken en
met de missie
van het kind. Ik
werk al jaren
met deze
gevoelige
kinderen maar
ook met
gevoelige
volwassenen. Zij
benoemen nog een
ander soort
emotie die ze
opslaan als
kind. Zij kunnen
bijvoorbeeld
emoties uit hun
omgeving voelen.
Emoties van hun
ouders die soms
terug gaan in
vorige levens.
Een kind waarvan
zijn of haar
vader in een
vorig leven
iemand verkracht
heeft en dit nog
niet heeft
opgelost kan het
kind een gevoel
geven dat het
niet veilig is.
Bij volwassen
vrouwen die hun
vrouwelijkheid
en hun
seksualiteit
mogen toelaten,
komen dit soort
blokkades vaak
naar de
oppervlakte
waarbij ze hun
hele leven al
afvragen of hun
vader hun
verkracht heeft.
Terwijl dat vaak
niet het geval
is, in dit leven
tenminste.
Dit is heel
verwarrend voor
sommige mensen
en roept emoties
op bij het kind
die het kind op
dat moment niet
kan plaatsen.
Deze houd de
emoties vast en
dit geval zoals
hier boven staat
vermeld,
ontwikkeld het
kind een angst
voor mannen of
een angst in
zijn of haar
seksualiteit.
Ik geloof er
heilig in dat
emoties in ons
opgeslagen zijn
en ons ziek
kunnen maken.
Vaak als we deze
onderzoeken, gaat
het niet eens om
één emotie maar
een opstapeling
van emoties. Uit
dit leven en uit
vorige levens.
Het is
belangrijk in
dit leven te
blijven en ons
eigen gezonde
pad te blijven
onderzoeken door
te blijven
werken aan
onszelf. Het
leven geeft ons
alle uitdagingen
die we nodig
hebben. Door
niet te kijken
naar gezondheid
vanuit ziek of
beter, kunnen we
onze gezondheid
breder zien.
Onze gezondheid
is jezelf zijn
vanuit je
puurste zijn,
dus jouw ziel.
Daar wil ik nog
wel aan
toevoegen dat
gezondheid ook
over leven en
dood gaan. Een
onderwerp die we
soms liever niet
willen zien.
Maar bij sommige
ziektes moeten
we dat wel onder
ogen zien. Het
is maar beter
hier bewuster
mee om te gaan.
Wie bang is voor
de dood leeft
niet. De dood
negeren is niet
hetzelfde als
geen angst
hebben. Vroeg of
laat krijgen we
hier mee te
maken. Daarom
vind ik het
belangrijk dat
spiritualiteit
en bewustwording
een onderdeel
wordt van ons
dagelijkse leven
en gezondheid.
Ook voor het
kind. Zodat de
ziel en het kind
in verbinding
blijven.
|
|